Weg van The Peg.

Krak drie uren na mijn arrive call heb ik alweer werk! Per kerende laat ik Dispatch weten da'k toch eerst mijn acht uren sleeper berth uitdoe. Nem!
De Webasto standkachel in Black Volvet kan niet beletten dat mijn drinkwater bevriest. Het is dan ook -33C, droog en winderig als ik in gang schiet en op zoek ga naar een Dry Van met een heel licht vrachtje stukgoed, afkomstig van Calgary AB, met eindbestemming Toronto ON.
Omstreeks 3u van de plaatselijke tijd draai ik alweer vrolijk fluitend oostwaarts de Transcanada op voor een ritje van 2150 Km.

Als er geen wolken zijn dan maken we ze zelf wel.

Gedurende de eerste 300 Km is er me maar een (lees: 1) voertuig gepasseerd. De rest zijn af en toe tegemoetkomende, briesend stomende trucks. Zalig bollen, is dat, en genieten van het landschap en de opkomende zon! Het blijkft droog en de temperatuur stijgt nog tot -19 graadjes.

Mijn gemiddelde snelheid ligt hoog terwijl het verbruik toch meevalt. Gezwind 1217 Km later en net binnen mijn dertien rij-uren sta ik geparkeerd bij de oudbollige Husky in Hearst ON.
Het eten in sommige truckstops is niet te vreten, maar... als je er genoeg zout over kiepert wordt het soms toch wel weer lekker...

Weekend recreatie.

Verschillende kerken FOR SALE.

Van Luc, onderweg naar Wisconsin, verneem ik intussen dat hij met mijn baas Bjorn even de nieuwste Freightliner Cascadia kon testen. Lijkt mij heeeel interessant! Mercedes techniek (de 15L DD) aan hun nieuwste automaat gekoppeld, met daar boven een ruime chauffeursvriendelijke cabine, I like it! Tevens bezit Freightliner veel meer garages (en dus ook onderdelen) doorheen North America. Eindelijk stevige concurrentie voor Volvo!?

De Flying J truckstop in Kapuskasing ligt zowat strategisch halverwege onze ritten en wordt druk bezocht want je kan er ook DEF tanken aan de vier pompen. Of beter gezegd KON... want na twee maanden winter waren de helft van de DEF pompen bevroren, En nog een maandje verder bleef enkel de linkse nog bruikbaar. Vorige week is deze dan uiteindelijk ontploft. DEF is voorlopig enkel verkrijgbaar in kruiken...
De zondagse rit van zo'n 920 Km verloopt verder probleemloos en hoe dichter ik Toronto nader hoe warmer het wordt. De laatste 60 Km is het vooral wennen aan het drukkere verkeer (lees: zondagsrijders) op de ON-400. Toronto is de grootste stad van Canada en met de ON-401 schrijft ze ook de breedste Canadese Highway (14 rijvakken!) op haar naam.

Intussen is de trailer goed en wel aan dock gezet en zit ik bij de plaatselijke Indier Chinees te eten.

Mixed Hakka Noodles.

Afwachten wat de maandag brengt...



Ter info : Heb in februari toch weer 19,280 Km of 11,953 Mi afgelegd.