Wachtend...

Doh! Wie zei er hier ook weer dat er meer werk was dan in dezelfde periode, vorig jaar?
Gisterenochtend, de fritjes waren nog niet uit de trailer en ik kon twee uurtjes verderop bij Good Year een trailer vol banden gaan wisselen welke voor middernacht in onze Montreal terminal verwacht werd.
Goed twaalf uren later sta ik hier, intussen tweedes op het Power Board, nogsteeds. Niks voor het oosten, niks voor het westen en amper een trailer zuidwaarts, voor Portland ME. Met mijn resterende rij-uren kon / kan er gerust nog een tweede eastcoast-trip aan af,
Had vannacht Luc aan de lijn en die stond al achtien uren in Portage MB op een retour te wachten... of... het leven van een Wild truck driver bij Day & Ross...

Van NY naar ON.

1000 eilanden, van op de brug gezien...

Een uurtje oostwaarts van hier blijkt dat ex-collega Mehdi thuis zijn reset aan het maken is en die heeft het best naar zijn zin bij Trans West. Lange reizen (team truck) naar voornamelijk Californische bestemmingen en terug, maar ook regelmatig eerst langs Calgary en Vancouver, om dan pas zuidwaarts te kachelen! Hun trekkers staan op max. 75 Mi/Hr afgesteld (de mijne op 61 Mi/Hr!) en dat maakt dat zij gezwind 2400 Km per dag kunnen liggen lopen afleggen (de drivers houden het Amerikaanse systeem aan = 11 rij-uren met een half uur off duty tussenin en de ene probeert te slapen terwijl de andere bolt). Het feit dat hij ook regelmatig nieuw ingevoerde chauffeurs meeneemt om op te leiden, maakt dat hij zowat het dubbele kan verdienen dan ik. Tornado's en andere stormen onderweg neemt hij er graag bij.

Een dik uur noordwaarts van hieruit wonen o.a. Rik en Katty.
Altijd meer dan aangenaam om ginds mijn reset te gaan maken, maar heb de voorbije weken al genoeg werkloos stil gestaan. Ben anderzijds wel benieuwd hoe het er met de restauratie van de 2PK'tjes is gesteld!?

Feit : ergens half juli wordt foreign driver Bart in Saskatoon SK verwacht. Welcome !
Bij mijn spitsbroeders Erik (met K) en John (zonder K) is het anderzijds verdacht stil...

Enfin... Een satellietbericht meldt me net dat ik morgenochtend in Portland ME verwacht word. Hmmm, een aangenaam ritje, genietend van de prachtige natuur doorheen de staten Vermont en New Hampshire kondigt zich aan.

Werk ze !

Reset @ the shop.

Zal deze 36 uren reset ook niet snel vergeten!

In the shop...

Zowat de ganse donderdag in Bjorn's eigen retailing shop gestaan om onderandere de wielen op de drives te kruisen (links-voor wordt rechts-achter en zo...) wegens het onregelmatig afslijten van de banden. Dit laatste had soms tot gevolg dat Black Volvet nogal hevig ging trillen tijdens het rijden (= heel storend + vreet banden).
Ik probeer er letterlijk zuinig mee om te springen, met m'n zwarte madam'. Zo verbruik ik momenteel nog gemiddeld 35 L/100Km, en komend van 42 L/100Km is dat helemaal niet mis, al zeg ik het zelf...

In de namiddag ging het voor de verandering nog eens goed sneeuwen en gedurende de nacht zakte het kwik weer onder nul. Ze verstaan het hier allemaal niet meer. Ik natuurlijk wel (opwarming van de aardkluit, jawel)!

Volvo & Mack, in Moncton NB

Deze vrijdagochtend om acht uur afspraak bij de plaatselijke Volvo dealer, in verband met de na-weeen van mijn beestig ongeval. Bij de voorlopige herstelling, toen in de US werd een nieuwe mooie zwarte light unit geplaatst waardoor mijn zwarte madam' feitelijk al die tijd al met twee verschillende ogen rond reed. Volvo gebruikt over de grens dus passende onderdelen maar in een andere kleur en met verschillende bedrading (marker light werkte niet). Van de verzekering mocht de trekker ook uitgelijnd worden en terwijl ik daar dan toch stond werd gelijk een beschadigde balg van de luchtvering vervangen.
Het bleef de ganse voormiddag lichtjes sneeuw en ijs regenen en toen ik -omstreeks 15u- voor de derde keer van de Tim Hortons terug kwam gewandeld was het zaakje eindelijk rond en ging de mecanic -op mijn vraag- de lichten afstellen. Aaaaagh, dit gebeurt hier haast overal "op den tast" en moest volgens hem feitelijk in't donker geschieden ! Opmerking van die mecanic : "Als tegenliggers straks met hun grote lichten naar je knipperen dan schijnt de nieuwe unit waarschijnlijk te hoog...". Tja?!

Terug @ the farm is't weer redelijk droog en haal ik overbodige winterspullen uit mijn cabine. Morgen vertrek ik opnieuw richting Philadelphia en daar was het vorige week zo'n 23 graden lente.

(H)Eerlijk detail : het tax return bedrag werd intussen netjes op mijn bankrekening gestort! Een pak sneller dan in land B, meen ik me te herinneren?!

Geniet van het komende weekend!!

Zaaalig Paaasen!

Lang weekend... en traditioneel de opener voor het nieuwe custom car -out door- meetingseizoen, naar goede gewoonte georganiseerd door de BSCA-Streetcruisers. Dit jaar voor 't eerst in Geel.
Plankzeil voor meer info naar http://www.bsca.be/ en ga vooal eens ter plaatse.

Door de Appalachian mountains.

Morgenochtend in alle vroegte bij Houlton ME de grens over voor een rustig ritje naar Bethlehem PA, een 1100 km hier vandaan. De fritjes mogen er pas maandag om vier uur uit.
Las trouwens net in Today's Trucking dat Day & Ross in 2013 de vierde plaats in de Top 100 van Canada's grootste transportbedrijven bekleedt. Ze / we hebben in elk geval meer werk dan een jaar geleden, rond deze periode, en da's wat telt!
Heb de voorbije dagen door de Maritimes liggen lopen kachelen en dat was best genietbaar. Alleen hebben ze hier nu op veel plaatsen te kampen met overstromingen als gevolg van een combinatie van dooi en regen. De grond is nog bevroren en neemt dus amper water op...
De lifters en fietsers zijn terug van weggeweest en in de bermen langs de Highways zorgen vrijwilligers dat het zwerfvuil opgeruimd raakt.

Met de nieuwe moose bumper voorop Black Volvet lijkt het of de wilde beesten meer afstand houden. Ben kerjeus of ik de paashaas zal gaan tegen komen...

Herten... heel dichtbij!

Intussen is er weer een nieuwe planeet ontdekt?!
Straf, want terwijl men naar de mars vliegt of op de maan landt is het blijkbaar nog niet mogelijk om lekkere sigaretten uit te dokteren welke naar kip met compote smaken en opnieuw haar op mijn scalp laten groeien. Doh!

French Fry Capital of the World.

13 Km Confederation Bridge, naar PEI.

The Farm, gezien vanaf de Trans Canada Hwy.

En nu, met z'n allen eitjes leggen!!  LoL

Nova Scotia.

Kleine Irving truckstop bij het water, in Baddeck, NS

Regen en mist zijn zeker kenmerkend voor de Highlands?
Vandaar dat de Schotten hier ooit voet aan land gezet hebben?

North Sydney, NS

Gelukkig kregen plaatsnaamborden een euh boventitel mee. Gaelic is niet mijn strafste taal...

Hier loopt smeltwater gewoon naar de -binnen- zee. Op veel andere -en voornamelijk vlakke- plaatsen blijft het op het land staan omdat de ondergrond nog bevroren is.

Dus ook haast nergens frisse lentekleuren te bespeuren.

Onderweg door PQ

Onderweg naar North Sydney...

Vanmorgen bij onze Volvoshop langs geweest om een schade / herstelrapport op te maken en moosebumper te laten plaatsen. Maandag hebben ze meer tijd...

Wit en zwart, met- en zonder Moose Bumper.

 Geniet nog van het weekend !

De vergankelijkheid... part 2.

Had ik het al geschreven? Ik word ouder... en ben nog steeds single.

Als mensen me hier naar mijn leeftijd vragen dan antwoord ik steevast “Negenenvijftig”. Hun reactie “Wahw, gij ziet er nog goed uit! Hoe doet ge dat?”.

Een leugentje om bestwil zeker?

Gevrichten in de vingers willen soms al eens tegenpruttelen. Was decenia geleden al verwittigd da’k ooit blind zou worden, maar nooit werd er met een woord gerept over artrose.

Aantrekkelijke vrouwen worden dus jonger. Nadeel : de helft hiervan is lelijk en de andere helft lijkt zwanger. En trouwens, hoe zwanger ze er hier ook mogen uitzien, altijd een condoom gebruiken blijft de boodschap!!

Een andere vaststelling: Hier en daar kweek ik grijze haren. In m’n wenkbrouwen, in neus en oren, tussen het borsthaar en vooral een stukje lager… Dat ziet er daar best gedistingeerd uit, maar vooral toont alles groter tegen een klare achtergrond.

Gebeurt er op leeftijd ook iets met de reukzin?

Bij de toog in om het even welke Subway ruikt het alsof ze er stoemp van ondergoed en kousen aan’t bereiden zijn. Wat je er ook bestelt, sandwiches met kip, vlees of met kaas, de verse slaatjes, het smaakt allemaal eender.

Over eten gesproken : al opgemerkt dat KIP zowat het enige voedsel is dat we kunnen klaar maken en eten voor ze geboren wordt en of nadat ze geslacht is? Straf e!?

En het twijfelen dan...

Binnenkort vlieg ik voor enkele dagen terug naar Belgenland. Natuurlijk met een lage kosten maatschappij. En wetend dat die op haar beurt vliegtuigen aankocht, na een aanbesteding bij het bedrijf welk het goedkoopst kon leveren. Dat belooft weeral...

Enjoy life mannekes en LACH !

No luck with the truck. Part 2

Zondag na de middag van de MTN yard aangezet om via onze hoofdzetel in Hartland NB naar Fogelsville in Pennsylvania te bollen. Niks gehaast want de diepgevroren fritjes mogen er pas dinsdagochtend uit.

De rit is nog maar goed vijf uurtjes bezig als het lelijk fout gaat. Schemerdonker, I-95 in de buurt van Sherman ME. Net als ik een andere truck ingehaald heb en terug op het rechter rijvak ben steekt een hert (?) in volle vaart van uit de middenberm de Highway over. Vol in de remmen naar de pechstrook sturend, maar te laat want het beest knalt links voor op de Volvo.
Het hert, zonder papieren, is natuurlijk spoorloos. Black Volvet's spoiler is afgebroken, de bumper is geplooid en de lichten schijnen paraplu in hun gescheurde aquarium.
Een deugdelijke moose bumper zorgt in zo'n gevallen voor bescherming van radiator en andere vitale onderdelen...

Heb iets verderop bij een tankstation zo'n tien uren op een oplossing staan wachten. Gedurende het weekend is er namelijk geen Fleet Support en werkt er haast geen volk op US Dispatch en onze CanadeseToll Free alarmnummers zijn van hier uit niet bereikbaar. Echt handig dus, grrrrr! Gelukkig is Luc 's avonds on the road en kan er via de 10-4 gehandeld worden.
In de US (en vooral hier in Maine) wordt een truck bij een eventuele controle en met zulk'n beschadigingen steevast out of service geplaatst.
De voorlopige herstelling mag in Bangor uitgevoerd worden en da's op ongeveer een uurtje rijden. Wel spannend want de DOT Scale tussen de parking en the shop is open (maar ik mag er deze keer gezwind en zonder inspection door rijden, yehaa!).

Hoop doet lenen...

Back in Hartland.

Vanmorgen en dus twee dagen vroeger dan gepland de geladen traler bij de chipsboer gedropt.

Hartland, new bridge.

and Covered bridge.

Vannacht, eens voorbij Quebec City zakte de temperatuur opnieuw richting vriespunt en hoe dichter naar Hartland toe, hoe dikker de sneeuwvlokken weer werden. Een kwestie van het niet te verleren zeker?!

Dakwerkers maken een dak sneeuwvrij...

Ander opmerkelijk feit is het brandstofverbruik. In de US zomer- in plaats van hier die winterdiesel tanken zorgt er mee voor dat mijn gemiddeld verbruik gezwind met 3L/100Km is gedaald. En dit moet nog beter of lager kunnen!
Bjorn the Bear die zal het graag horen!!

Door oponthoud als gevolg van technische problemen en winterstormen bij de aanvang van deze 6500 Km trip raak ik nu even in de knoei met m'n rij-uren. Straks na middernacht kan ik verder, oost- en huiswaarts (euh...mijn  zomerspullen oppikken!?). Luc's boekhoudster mailde mij alvast positief -belasting- nieuws door en hopelijk kan ik tegelijk mijn -in garantie herstelde- Asus ophalen.

Intussen heeft een deugddoende lentezon de sneeuw verdreven.
Ik probeer alvast nog wat te slapen, achter in onze HAR yard...

Michigan...

... met Detroit als als meest bekende stad, tevens het hart van de auto-industrie.
Plaatsen als Watervliet of Holland verwijzen naar de vele Nederlandse immigranten welke hier lang geleden neerstreken. (ik loop -borsten vooruit- te paraderen in mijn Dutch American Van Club t-shirt...)
Het is middag en ik ga mijn tien uren rust compleet maken bij een -voor mij- onbekende truckstop vlakbij Marshall, langs de I-94 (Interstate 94 heeft niks te maken met mijn I-94 weaver uit vorig topic hoor).

South of the Border (zo noemen ze het daar).

Voor boer en tuinder?

Omstreeks middernacht was mijn trailer eindelijk vol tortillas en corn chips geladen (alles dus op basis van mais) en kon ik opnieuw tien uren vroeger dan gepland, met een lekkere lichte vracht weer de baan op, van uit een residentiele buurt in Minneapolis, Minnesota naar de Old Dutch chipsboer in Hartland. Da's dicht bij onze hoofdzetel in het winterse New Brunswick en weer goed voor zo'n 2000 Km.
Net voor de ochtendspits was ik Chicago IL voorbij en straks bol ik -opnieuw- via de Blue Water Bridge en Sarnia Ontario binnen.
De ganse nacht heeft het hevig gewaaid en momenteel perst een pover zonnetje met moeite negen graden door de wolken. Verder is er hier van de lente nog geen spoor. Het heeft namelijk al in weken niet geregend in deze streek...

Volgens mij haast kenmerkend voor Michigan zijn de vele multi-assen tellende trucks en trailers welke hier rondcrossen (vooral bij staaltransport, onder citernes (?) en of betonmolens). Al rijdend kan ik soms tot negen as-rijen tellen! Sommige zijn meesturend, andere zijn dan weer optrekbaar (er moet soms nog gedraaid worden ook...) en twee of drie bandenmaten blijken ook al geen probleem. Super Single's, enlele- en dubbele montage... het kan allemaal, samen gemonteerd op een en dezelfde trailer.

Droom ze !