e-logs...

... of het electronisch logboek...

Mijn woensdag-vroege-ochtend-plan viel al na enkele seconden in het water. Nog niet goed wakker, een verkeerde inschatting van off-duty tijd voor middernacht en de e-log is onverbiddelijk (eens je de voorbije dag "voor waarheid" bevestigd hebt). Tien uren straftijd, of op z'n minst wachten tot e-log specialistes Sarah of Alison (jawel, met 1 L en 1 S) op kantoor verschijnen. Zij zijn de enigen welke zulk soort stommiteiten mogen / kunnen corrigeren.

Alles heeft een betekenis !? Tijdens het lange wachten op een nieuwe vracht huiswaarts lopen Suzan en Hans langs. Een aangenaam stel Hollanders, hun laatste dag op studiereis in de Atlantic Provinces, op zoek naar nuttige informatie en vooral een job als teamtruck drivers.
Blijkt deze blog toch wel bovenaan hun favorietenlijst te staan zeker?! Bloos bloos...
Wegens geen vracht oostwaarts, na de noen uiteindelijk 300 Km bobtail naar Moncton.

Donderdagochtend @ the farm lees ik dan in de plaatselijke krant dat het voor een werkgever nog moeilijker en fors duurder wordt om buitenlands personeel aan te werven. Een LMO aanvragen kost hem nu al $ 1000 !
Het blijft de godganse dag kil en regenen. Tijd zat voor een constructieve babbel met Bjorn the Bear.

Amper 39 uren reset en omstreeks 08:30 alweer een nieuw pre-plan binnen. Jammergenoeg de verkeerde richting uit en vooral met een raar trailernummer.
Het wordt een heerlijk zomerse dag en in de Moncton yard blijkt dan da'k een 53 feet container naar onze Dartmouth terminal mag trekken. Da's weer eens iets nieuws, op de schotel...

Keerzijde van de madaille : een -grouppage- terugvracht uit DAR laat vast en zeker drie tot tien uren op zich wachten (opletten ook met gebruikte- en overblijvende e-log uren... over zeven dagen kan je deze misschien broodnodig hebben!). En als ik onderweg in de nagelnieuwe Irving Big Stop (Enfield NS) ga tanken komt Zwarte Pete in een bay naast me staan. Dit betekent eveneens dat we straks met minstens twee Moncton-based trucks zullen staan grommelen om de eerste rit westwaarts in- of betergezegd aan te pikken! Doh!!

We zien het wel en "Altijd possitief denken" zegt Bjorn the Bear (al verkondigt mijn buikgevoel dat dit weer een ongezond lange dag zal gaan worden).
Ik ga deze keer alvast eens tevoet op verkenning, shoppen in de vlakbij gelegen Dartmouth Surplus.

Flatbed Stories.

Aandachtige lezers merkten in de rechter kolom naast mijn vertelselkes dat er een nieuw Diesel & Dust verhaal bovenaan kwam te staan. Wegens euh kinderziekten kon dit niet correct geopend en of gelezen worden, maar daar wordt aan gewerkt.

Ik ben feitelijk geen klein beetje benieuwd naar het wel en wee van overmaatse flatbed rijders Erik en John!
Eerst en vooral super betaald en geen wachttijden meer (bye bye blog, wegens geen tijd meer!?).
Wat schuilt er allemaal onder die zeilen? Hoe wordt er geladen en hoe bepaal je de gewichtsverdeling? De wetgever bepaalt voor een groot deel mee op welke manier een lading veilig vastgezet moet worden.
Daarna volgt het gevecht met de afdekzeilen (= tarping). Ik stel me voor dat je dat dan helemaal in Texas bij 45 graden onder een blakende zon mag gaan doen. Of in the Maritimes, na een ijsstorm de trailervloer sneeuw- en ijsvrij kappen bij min 30 graden kan natuurlijk ook (vooralleer er geladen kan worden). Vermoedelijk sta je meestal ergens tussenin, te tarpen tijdens een gewoon onweer. Sporten in de gym wordt aldus compleet overbodig.   ;-)

Natuur in Quebec Province.

Opnieuw onderweg oostwaarts ook al een paar onweders getrotseerd. Door de zwoele zomerse afwisseling van regen en zon ziet men als het ware de mais en de aardappelen groeien. Machtig!

Na middernacht krijg ik weer recap-uren bij (de rij-uren van zeven dagen geleden) en dat komt planners Rodney en Carl goed uit. Ik bol straks dus via een ommetje langs onze Saint John terminal richting Moncton yard, om aansluitend mijn reset te kunnen maken @ the farm.

Natuur, in New Brunswick...

Het zomert !

Eindelijk toch eens weggeraakt uit the Maritimes!
Vanmorgen, als een Anaconda in het regenwoud door de ochtendspits, mijn reefer wezen droppen in Vaughan en sta intussen alweer drie uren in onze Brampton terminal (allemaal in Greater Toronto Area) op werk te wachten (of wat dacht je anders?).

De zon breekt door!

Prachtig mooi zomerweer onderweg! Ik geniet van de natuur en zijn landschappen. Hoeveel tinten groen kan het menselijk oog feitelijk onderscheiden?
Zondagochtend ook de eerste exibitionist ontmoet! Westbound Transcanada Hwy, NB kilometer 108, auto in de berm, lelijke naakte vent op flipflops, klaarkomend op de pechstrook. Yehaaa! Veel publiek had hij anders niet. Heb westwaarts wel 300 Km alleen gebold.

Quebec Province. Ontiechelijk veel oldtimers, custom cars & bikes, oude Westfalia busjes en ander fraais op de baan (zondag en mooi weer...). Voor 't eerst ook verschillende Buggy's opgemerkt. Eens Les Automobiles de Rik op dreef geraakt zullen er ook Fourgonettes en andere 2CV's in het straatbeeld gaan verschijnen, let op mijn woorden!

Via achtereenvolgens Dodge en Freightliner Sprinter zijn Mercedes bestelwagens, minibusjes en campers intussen alom tegenwoordig in het straatbeeld aanwezig. Dodge werd dan maar weer van de hand gedaan, om aan boord te gaan bij Fiat. Vandaag voor't eerst een lokale camperopbouw op zo'n Fiat chassis-cabine gespot. Fiat Ducato's worden hier als RAM Roadmaster (met Dodge grille) aan de werkende M/V gebracht. De 500'jes verkopen als FIAT.
Europese bestelwagens zijn een pak handiger, lichter en vooral veel zuiniger dan Amerikaanse soorgenoten! Als ex-HY-C35-Vandura-Econoline-Cruisader-Vanner kan ik het wel weten!    ;-)

En nu, tijd voor mijn shake, shower & shopping.

Intiem of...

... eerder In Team?    ;-)

Uit een telefoontje van Erik (met K) leer ik dat mijn spitsbroeders zich blijkbaar kostelijk vermaken, in hun respectievelijke smalle cabines, rustig achter mekaar aan crossend door dit immense continent.

Ik ben intussen blijkbaar the delivery guy voor the Atlantic Provinces geworden en daar zijn naar mijn bescheiden mening nog maar weinig euh adembenemende hartverscheurende sprookjes uit voortgekomen. Onze opdrachtgever werft steeds opnieuw Owner Operators aan en heeft omzeggens geen werk genoeg om aanwezige team- en scheduled trucks aan de waggel te houden. Op deze manier creeer je zelf een chauffeurs-verloop. Raar mannen, die Canadezen!
Ik sta alvast op wacht in onze Moncton yard, op de uitkijk naar "ander" werk...

Who's who?? Eerder deze week kreeg ik van Gabrielle, een fan uit de Elzas een prentje toegestuurd van zo'n zeven jaar terug, waarvoor dank!
Great team zo te zien en allemaal schoon volk, toch?

De Baldtons in Sanem, Luxemburg. 

De vierde man mag zich bekend maken (en zou hier niet misstaan, met bottinnen en shorts).

Zomerse groeten (zon, hagel, muggen, regen, zon,...)!!

Tourist.

Een eerder kort maak krachtig verblijf in het immer zonnige Belgenland.

Enkele dagen logeren in't ouderlijke huis. Planning. Her en der familie en vrienden ambeteren. Voorrang van rechts. In't middelpunt van de belangstelling. Markt in Ternat en heerlijke vlaai. Drukkende drukte. Haast overal Sinksenkermis. Aangenaam barbeknoeien bij Sien en Steve. De alom tegenwoordige Rode Duivels gekte trotseren. Canadiens Rik en Katty ontmoeten in Halle. Met de ex-buren een terrasje doen en dan naar aanschuivende ex-collega's van De Lijn wuiven. Bakken en braden, letterlijk en figuurlijk. Gelukkig nooit "echte" hagelbollen gezien. Vanscanadadrive promoten. Op de stoel folterbank bij mijn euh kinky tandarts. De laatste koppel dagen logerend in de camper van en bij Enjoy. Markt in Halle en lekkere mattetaartjes. Amper een (lees: 1) mug tegengekomen.
De foto's... euh vergeten...
De regeringsvorming... volgt later...

Door al dat uit-eten kom ik hier straks vetter dan in de Canada en door al dat vele tetteren en de drukte is m'n keel weer gaan ontsteken. Hoog tijd dus om opnieuw de uitgestrektheid, de rust en de natuur gaan op te zoeken.

Hou ons goed in de gaten want wij vliegen op vrijdag de dertiende retour Montreal!
Spannend... 't wordt nog volle maan ook!



Een vedette, is een persoon die zijn hele leven hard werkt om bekend te geraken, en dan een donkere bril opzet om niet herkend te worden.

Vakantie !?

Lekker zonnig en warm overdag en fris gedurende de nachten. De eerste muggenbeet is een feit!
Paasbloemen hebben plaats geruimd voor pissebloemen en de meeste campings zijn weer open.

Even een concurrent uit de nood helpend...

Onderweg naar North Sydney NS.

Amper 5533 Km deze week, als Wild Truck in the Maritimes (kom pas aan de beurt nadat road trains, team-trucks en scheduled trucks de baan op gestuurd zijn...).

Halifax by night.

'k Zag twee beren...
Wahw, woensdag in Inverness NS stak een zwarte beer de tweevaks Transcanada Highway over, amper twintig meter voor m'n neus! 's Anderdaags op diezelfde TC Hwy maar in de buurt van Fredericton NB merkte ik nog een dood exemplaar op, net aangereden door een -redelijk zwaar- beschadigde truck.

Rond de binnenzee, op Nova Scotia.

Morgen wordt Black Volvet bij Bjorn the Bear gedropt. Ze mag twee weekjes op rust en is in tussentijd dringend aan onderhoud en herstellingen toe. Ik breng gelijk een blitsbezoek aan Belgenland.

Ook benieuwd hoe het met mijn spitsbroeders Erik en John gesteld is? Volg het allemaal op http://diesel-and-dust.blogspot.ca/ (al komt die diesel traag op gang, me dunkt...).