Kenmerkend hier... part 2.

1. Het weer, voor deze tijd van't jaar... overdag zonnig en soms best warm maar 's nachts duikt het kwik weer onder het vriespunt. Af en toe valt er nog een laagje sneeuw bij...

2. Het werk, voor een transporteur uit the Maritimes... met een lading fritjes onderweg naar een vrieshuis ergens in Pennsylvania.

3. Een grote garage zonder concurentie... verleent geen treffelijke service.

4. De herdenking van een heuglijke dag... tijdens de koudste winter in de vorige eeuw.

Grappig, hoe dooie beesten weer letterlijk de kop opsteken uit de smeltende sneeuw in de bermen. De black birds weten niet waar eerst aan de opruim van diepgevroren herten te beginnen. De toestand van het wegdek is erbarmelijk en de hersteldiensten weten -ook al- niet waar eerst te beginnen om al die potholes te dichten.
Al stuiteren en springen arriveer ik zo'n veertien uren te vroeg bij mijn losadres, in de hoop dat er "iemand" niet kwam of komt opdagen en ik die plaats kan innemen (niet dus, grrrr). Heb zelfs al een pre-plan binnen voor morgen, vrijdag. In York PA staat er een trailer banden op me te wachten welke in onze Montreal yard gedropt mag worden.

Betonmixers staan gedurende de winterperiode meestal stil.
In de staat New Jersey niet! Alle beschikbare drie en vierassige modellen krijgen een snowplow aangemeten en mogen in kolonnes en onder begeleiding de 4 keer 3 rijvakken van de New Jersey Turnpike sneeuwvrij maken en houden. Knap!

Voor het tweede jaar op rij mocht ik voor de trekker waarmee ik op mijn verjaardag bol een groot onderhoud organiseren. Het voordeel van mijn euh gezegende leeftijd is dat ik zelf voor mijn kadoos kan zorgen.
Bij Volvo in Moncton doen ze niks kadoo. Het probleem bij Luc's trekker geraakt maar niet opgelost en de helft van de foutcodes waarvoor Black Volvet "binnen" mocht schitteren alweer op mijn display.
Het was even op de tanden bijten toen ik merkte dat de poten van Black Volvet's paarden aan mekaar gebonden waren, tijdens het voorbije garagebezoek. De brandstofkosten bij Altantic Bear liepen deze winter blijkbaar zo hoog op dat Bjorn besliste om de maximum snelheid bij zijn trekkers van 105 km/u naar 100 km/u terug te schroeven. Het is niet anders...

Via de Tappan Zee Bridge.

De eerste zon haalt weer enkele chauffeurs uit hun winterslaap!
Mijn spitsbroeders Erik (met k) en John (zonder k) zijn naarstig in de weer om hier binnenkort het Hollands chauffeursgild te komen versterken. Trucker Bart zal rond deze tijd ook zijn Limburgse papierenwinkel rond hebben en gisteren kreeg ik van ex-collega Edwin bericht dat hij euh de d'Ardennen wil ruilen voor de Canada. Driver Valere keert terug van uit het zonnige zuiden en Mick is al opnieuw on the road (zie : blogs die ik volg : British Trucker Abroad).
Hoezo, chauffeurs tekort??


Goed. Dringend tijd voor meditatie...
(je moet focussen om te mediteren, maar ik kan niet lang genoeg mediteren om te focussen...)

Bergen blowen...

wordt vervolgd...

Kenmerkend hier...

... hoeveel mobile homes men onderweg tegenkomt, en ik bedoel dan echt huizen die verhuizen!

Begeleidende voertuigen sluiten de Rte 112 af en dan passeert er plots een huis.

Ready Freddy??

Of drie woningen dwarsen de Highway via de zachte bermen.
Een ganse familie, op zoek naar nieuwe of leukere buren...








Dikwijls een eerste helft, op de hielen gezeten door een tweede helft (hopelijk de goeie!?).
Nutsleidingen, volledig naar wens ingebouwde keuken en badkamer, geverfd en of behangen,...
Zomer of winter, het geheel wordt kant en klaar -aan huis- afgeleverd !

Mijn rijdend nest is nog niet klaar. Intussen ben ik weeral goed opgevangen @ the farm!

Geniet nog van Valentijn en van het komende weekend!

12 februari...

... kom ik aan @ the farm en kan Black Volvet eindelijk eens naar the shop, om de steeds weerkerende foutmeldingen te herstellen en voor een broodnodig onderhoud. We zijn intussen al ruim 50.000 Km samen onderweg!

Phila in de ochtendspits...

Deze reis begon in the Maritimes NB en liep vervolgens via Philadelphia PA naar Montreal QC (lees: the eastern triangle). Nadat alweer een lekke band hersteld was werd mijn volgende lading bij McCain in Portage La Prairie MB verwacht om daar redelijk snel een retour vrachtje voor de frituur in Florenceville NB te krijgen.
Dit schrijft redelijk vlot maar was daar ruim elf dagen zoet mee.

Canada's grootste sneeuwpop, langs de ON-11.

Als er op "de steenweg" in Longlac dan nog eens een brandende trailer staat en de plaatselijke francofone vrijwillige brandweer niet de minste haast heeft, dan komen daar op vijf uur tijd gerust een paar honderd trucks muurvast te zitten. Commentaren via de CB waren niet voor publicatie vatbaar! En behalve langs enkele grote steden heeft de ON-11 op de meeste plaatsen geen uitwijkmogelijkheden, dus...

Een bijkomend gevolg is dat er bij de eerstvolgende truckstops, meer dan honderddertig kilometers richting oost en richting west opnieuw lange files zullen gaan staan aanschuiven om te tanken. Gelukkig zit #233084 in de kop van de file en haal ik het tot de Flying J in Kapuskasing.

Onderweg tijdens de lange reis schommelde de temperatuur zo ergens tussen de 5 graden overdag tot -31 graadjes 's nachts. In zo'n situatie is het belangrijk tijdig bij te tanken om condensvorming in de brandstoftanks te voorkomen.

Via Van's Canada Drive nam de Limburgse trucker Bart vorige week contact met me op en werd er enige informatie doorgespeeld over o.a. bedrijven welke hier naar werkwillige chauffeurs opzoek zijn. Bart vatte de koe bij de uier (ging dadelijk on-line solliciteren) en eerder deze namiddag kreeg hij al bericht dat hij in mei in Alberta verwacht wordt om voor de Siemens Group noordelijke ritten te gaan uitvoeren. Zijn droom -Alaska rijden- krijgt binnenkort vaste (ijs)vormen! Yesss! 

Den deze staat momenteel "top of the power board" in onze HAR yard en gaat er dus sebiet (??) vandoor met een vrachtje richting Moncton. Luc die pikt me aansluitend op bij de Volvo shop en daarop volgt dan een reset @ the farm.

Den troep, op de koffie @ BigStop Pembroke ON

De vergankelijkheid...

Krijg regelmatig vragen over wat ik zoal doe, als ik eens niet rij.

Wel, sporten doe ik alvast niet tijdens een reset @ the farm. Voor mij geen springen, draaien en duizelen. Ik zweet veel liever zittend of liggend, in de sauna (die er hier jammergenoeg nergens te vinden is). Was een paar keer in ‘s werelds grootste truckstop, de Iowa 80, en die beschikt over enkele fitnesstoestellen maar ik vermoed dat men daar ergens geld moet instoppen om die te laten bewegen. Er was in elk geval nergens een chauffeur in de buurt van the gym te bespeuren.

Op de laptop biologie en de natuur bestuderen via Bing, houdt me uren zoet, terwijl mijn collega’s uit het Oostblok liever “live” in Moncton op zwier gaan. Zij wanen zich hier als echte oliesjeiks, met zoveel dollars op zak!

HOOTERS !

Bing neemt dan wel wat meer tijd in beslag want die zoeken het vermoedelijk eerst allemaal zelf op via Google. Doh!

Alles over vrouwen, en vooral vrouwen met vrouwen, lijkt me uitermate boeiend!

Komt goed uit want mijn hele leven al hou ik van borsten. Kleintjes of dikke, hangend of stevig, het maakt me niet uit. Voor een vent van in de zestig of voor een ventje van zes maanden, het blijft leuk speelgoed, en je krijgt het niet kapot.

Seks vergelijk ik graag met sport en eens de 50 voorbij gaat een lichaam dan, als gevolg van de zwaartekracht in combinatie met dit beroep, uitzakken. De vergankelijkheid, zeg maar! Ik heb nu zelf borsten en da’s in noodgevallen best handig.

Van de buikspieren blijft er ook weinig heel. De buik zelf daarentegen… aaagh!

Maar… goed gereedschap moet onder een afdak hangen. Of staan?? Tja, dat in onbruik geraakt gereedschap lijkt soms eerder op een banaan die al vier dagen over datum is. Genietbaar, als je echt honger hebt….

Dit maar om te zeggen da’k er denkelijk niet ga komen, met mijn schriftelijke cursus hardlopen.

Ik blijf alvast eten, tot mijn huid strak zit. Op die manier vermijd ik rimpels…

En mannekes, heel binnenkort is het weer Valentijn. Best geen chocolaatjes kopen voor de lady. Ze gaat die zowiezo toch allemaal zelf oppeuzelen, maar erger is dat het eten van chocolade een chemische reactie veroorzaakt in haar hersenen, waardoor zij zich in een opperbeste relatie gaat voelen. Gevolg: ge kunt op de koop toe ook nog fluiten naar sex!

Dream on...

Mannen hoeven geen relatie, als ze sex hebben. Bij vrouwen komt een relatie op de eerste plaats, voor chocolade.
Mannen kunnen weliswaar sex en een relatie combineren (...in twee verschillende steden...).

Enjoy life!