Kenmerkend hier... part 4.

Waar de tijd heeft stille gestaan...

Lijnbus, op P.E.I.

... en ik trouwens ook alweer veertien uren, toverend, slapend, etend, wachtend op werk, als Wild Truck.

Via de TransCanada Hwy naar z'n land...

In grote delen van ruraal Canada is er nog maar weinig -snel- internet beschikbaar. Naar de komende verkiezingen toe (in 2015) wordt er verbetering beloofd en intussen blijft het vaak behelpen, onderweg. Landlijnen en faxen staan hier nogsteeds in voor het grote werk (aansluitingen in CA : 80% gebruikt landlijnen, tov amper 12% in de US) .
Concurrentie heerst er anderzijds genoeg, tussen de providers onderling en ze naaien je 1 voor 1 een oor aan.

Geen concurrentie dan weer, wat de melkprijs betreft. Verschillende merken en verpakkingen naast mekaar in de winkelrekken hanteren een zelfde opgelegde prijs per eenheid. Botermelk heb ik hier nog nergens opgemerkt en rauwe melk mag zelfs niet verhandeld worden (op straf van boete!).

Wegens het opwarmen van de aardkluit (Eh? De temperatuur bedraagt momenteel amper twaalf zonnige lente graden!) zal het waterpeil hier meer dan vermoedelijk ook gaan stijgen. Enkele buren langs Rte 112 in Riverview gaan alvast verhuizen. Weg van de eens zo mooie Peticodiac River, daar tussen Mocton en the farm, in Upper Coverdale.
Daad bij woord voegend worden hun huizen van de funderingen gelicht en bij de straat klaargezet voor transport...

Ander waterweetje : Canada's Titanic.
Honderd jaar geleden, Rimouski QC, om 1:55 AM kapzeist en zinkt de Empress of Ireland op amper veertien minuten naar de bodem van de St Lawrence River, na een aanvaring met een Noors kolenschip. Op 29 mei in 1914 verdrinken meer dan duizend passagiers, pas vertrokken van Quebec City op reis naar Liverpool in de UK.

Lente in the Maritimes.

Eindelijk is het zover!
De bodem blijkt warm genoeg. Landbouwers werken zich in het zweet om hun gronden klaar te leggen en trucks zijn meer dan druk in de weer om het zaai- en plantgoed aan te voeren.

Tijdens mijn reset @ the farm (was achttien dagen on the road) even een schroef uit Black Volvet's voorband laten opereren en haar dan bij de Kenworth-buurman afgezet om de lekkende seals te vernieuwen. Gisteren, na zes weken ook eindelijk de Asus Transformer opgehaald en vandaag terug mee naar de winkel omdat ik verschillende sites (bijv. Gmail en Blogger) niet geopend kreeg.
Morgen kan er weer voor 2 weekjes gestart worden. Daarna heel even op visite naar Belgenland.

Een KW kipperke...

Dat wordt weer wat, zo zeven uren grommen in dat vliegtuig!
Wie mag er aan het raampje zitten en wie droppen ze weer naast mij? Proberen om beide armsteunen in te palmen en te antwoorden op stomme vragen, als : Waar ga jij heen? Ah, naar Brussel, gelijk gij. Of dacht ge dat ik onderweg ergens uitstap of zo?

Oefenen met m'n steuntje, voor in de vlieger...

Intussen blijft het uitkijken naar nieuws van mijn Big Brother's Diesel & Dust blog! Yesss!

In shorts.

Overdag slapen met eenentwintig graden zon op de cabine is ook niet alles.
Luc en ik zijn vanmorgen van uit Brampton ON in Lachine PQ aangekomen. Niks, geen werk daar voor wild trucks doch tegen alle verwachtingen in kon dispatcher Greg ons zondagavond plotsklapselings twee trailers oostwaarts aanmeten. Na zeventien dagen on the road komt Moncton weer in zicht. Black Volvet's lekkende seals geraakten trouwens nogsteeds niet vervangen...

Short truck?

De lange broek heeft eindelijk plaats geruimd voor een korter modelleke. Hopelijk blijven de muggen nog lang weg.

Had de voorbije dagen weer ogen te kort, als ik langs de -ik noem het- toeristische route, van Thunder Bay via Sault Sainte Marie en Sudbury naar Toronto reed. Aardig wat klimmen en dalen, niet echt een rit voor tijdens de winter of met een zware lading. Doorheen meerdere provinciale parken gedurende uren de contouren van een nog deels bevroren Lake Superior en later Lake Huron volgend.

Heel wat natuurliefhebbers en vooral recreatieve vissers op de baan (bootjes op een aanhanger of gewoon op het dak van de auto...).

Luc die toonde mij enkele prentjes van tijdens zijn Texas tripje, en da's verdorie ook niet mis (wel warm!)! Yehaa!

Aangenaam !

Mekaar treffen in zo'n immens groot land is geen makkie maar het is ons gelukt !!
Het knuffelmoment wordt gelukkig niet wereldkundig gemaakt, LoL.

De spitsbroeders.

Herinneringen ophalen, toekomstplannen uit de doeken doen,...
Ze zijn nog geen haar veranderd en genieten hier nu al volop van al wie en wat hun pad kruist! Volg het maar mee op http://diesel-and-dust.blogspot.ca/.
Welkom gasten en wie weet waar onze wegen mekaar nog zullen kruisen (en Erik, thx voor de prentjes).

John, op visite?

Het is redelijk fris als ik maandagmiddag onze CLG yard verlaat, richting The Peg. Onderweg loopt de temperatuur nog op tot 11 graden en het is zalig zonnig bollen. Door maximum 97 Km/u te cruisen zakt mijn verbruik eindelijk naar 32 L/100Km (een nieuw record!). Bij deze snelheid is het nog net mogelijk om volop van de omgeving te genieten.

Icy...

Minder aangenaam...
Intussen heb ik weer twee olie lekkende seals ontdekt (overbrenging tussen mijn drives) met als gevolg dat de reisplannen nog maar eens aangepast dienden te worden. Tabarnac !

Veeteelt en landbouw, in Saskatchewan.

Ben nu vlakbij Regina SK op een lading aan't wachten welke oostwaarts naar Cambridge ON mag getrokken worden (geen haast en goed voor opnieuw 2750 Km). Bij de plaatselijke Volvo dealer zou ik nog vijf dagen op herstelling moeten wachten en nu, op deze manier passeer ik morgen bij een Truck Repair in Portage La Prairie MB...

Overblijksels en achterblijfsels.

Hoop doet lenen...

Calgary en... sneeuw...

Donderdag 05/06 en 20 pm Atlantic Time (is hier dus drie uren vroeger) en reset @ Flying J  #785. Er valt -net als vroeg vanmorgen- weer even poedersneeuw uit de hemel. Ben na de middag samen met Luc wezen eten in de plaatselijke Denny's en over een tweetal uren komen Erik en John ook nog langs. Een aangenaam drukke reset, als je't mij vraagt!

Onderweg door Saskatchewan.

Heb exact vierentwintig uren geleden, na 1229 Km bollen, de reefer bij onze CLG Terminal gedropt. Da's vlakbij de Int'l Airport hier. Luc die had net zijn reset gemaakt bij Rutger thuis en werd kort na mijn aankomst door z'n zoon bij onze yard afgeleverd.

Vliegers komen, vliegers gaan...

Als mijn truckje dan maximum 99 Km/u rijdt is er enig toverwerk nodig om 1229 Km af te kunnen leggen in dertien rij-uren. Heb in elk geval zaaalig geslapen!

Intussen blijkt Luc's trailer klaar voor een aantrekkelijk reisje. Hij kachelt dadelijk richting Arlington in Texas en da's zo'n drieduizend kilometer warmer gelegen. Bijkomend voordeel : hij mag op dezelfde plaats auto-onderdelen terugladen... voor Calgary of Toronto.

Have a safe trip bud light !

Portage La Prairie...

... in Manitoba. 's Werelds aardbeienhoofdstad. Een groot dorp langs de Transcanada Highway, net in het midden tussen de provincies Saskatchewan en Ontario. Er zijn hier bijvoorbeeld twee grote frietfabrikanten gevestigd en het plaatsje is ook erg gekend bij treinspotters. De lijnen van 's lands twee grootste spoorwegbedrijven ontmoeten mekaar hier. Machtige toeterende treinen genoeg dus!

Vandaag 0 lading voor mij en dus gezellig "aapjes kijken" bij de plaatselijke Walmart. Toen ik vanmorgen de trailer dropte was het verdorie nog gevroren, maar eens de zon zich goed en wel had opgesteld leek het wel afgesproken spel : het landschap vult zich met dames in stretchpants en venten in bermudas en op flipflops. Komt dat zien, komt dat zien!!

Enfin, heb intussen toch een ritje naar Calgary kunnen regelen met Western dispatch. Morgen maandag 4 am hier aanpikken om dinsdag 4 am en goed 1250 Km verder te droppen in onze CLG yard. De kans is dus niet onbestaande dat de drie spitsbroeders ginder ergens samen aan een ontbijttafel belanden, noem het dan de bermuda triangel of zo. Tof vooruitzicht!!

Ze zijn geland !!

Het is zover, mijn spitsbroeders Erik (met K) en John (zonder K) zijn gearriveerd! Volg het relaas door de Diesel & Dust blog te openen (link, in de rechter kolom).

De Steenweg, op een lente-ochtend, koel en kil.

Wat brengt de lente nog meer teweeg??

- de oude 10-4, vervangen door een jonge Smartphone met Zello;
- mijn trouwe Sony camera, vervangen door een recenter Canon modelleke;
- m'n stress GPS, de Cobra, vervangen door de nieuwste 720 van Rand McNally;
- mijn Asus Transformer zou na 5 weken "binnen" eindelijk opnieuw treffellijk werken.

Wildlife!

Eh? Scania?

Heb de voorbije maand, met al de tegenslagen toch nog 11,340 Miles bij mekaar gekacheld.
Vandaag 1091 Km afgelegd.  De steenweg ligt er opgevroren bij : putten en bulten, gaten in het wegdek,... Voorbij North Bay ligt er ook nog sneeuw op het land en ijs op de meren.
Morgen in alle vroegte gaat mijn rit richting Portage weer verder. Van uit de Flying J truckstop hier in Kapuskasing ON nog een 1400 kilometer te gaan. Yehaaa...
Op een goed uur tijd zijn er wel zes Day & Ross combinaties wezen tanken! Ik ben blijkbaar de enige die blijft overstaan. Geeeeuw...

Zie mekaar maar graag en geniet nog van het weekend!!

Gilli's Truckstop.