 |
| Onderweg, gelijk de ganzen... |
In oudere topics had ik het al over treinen. De soms kilometers lange goederentreinen en vooral dan de machtige diesellocs blijven me hier boeien. Luid toeterend bij iedere overweg zijn ze vooral storend als er geslapen MOET worden. Dit luide getoeter is echter verplicht : vrachtwagens welke gevarengoed transporteren en bussen zijn evenzeer verplicht om bij elke overweg (bewaakt of onbewaakt) te stoppen, te kijken en te LUISTEREN of er geen trein aankomt, om dan hun weg voort te zetten. Ik kan er ook niks aan verhelpen...
Canada's spoorwegnet behoort met zo'n 50.000 km rails tot 's werelds grootste. De snelste en beste treinen vervoeren echter vracht (hebben voorrang op passagiers)!
Voor de toeristen met veeeel tijd is het anderzijds DE aangewezen manier om relaxed van 's werelds meest spectaculaire landschap te genieten. Een fijnmazig (?) busnetwerk -waarvan Greyhound de meest bekende is- voert je langs Travel Centers en steden en dus ook naar stations.
 |
| TA in Troutville, VA |
Op dit eigenste moment sta ik in Virginia op de TA parking (= TravelCenter of America) van Troutville naar een nieuwe lading te wachten (en dat ziet er niet direct gunstig uit). Dat ligt op een dikke 1600 km vanaf onze Hartland basis in New Brunswick en voor 't eerst was ik eens "uren" te laat op mijn losafspraak. Deze reis zuidwaarts liep achtereenvolgens door de staten Maine, New Hampshire, Massachusetts, Connecticut, New Jersey (waar ik New York voor 't eerst eens niet via de Bronx en George Washington zijn Bridge ben gepasseerd, maar wel via een omweg van 10 km over de Tappan Zee Bridge heen), om verder door Pennsylvania, Maryland en West Virginia uiteindelijk in Virginia te belanden.
 |
| Over de Tappan Zee Bridge... |
Geen wolkje aan de azuurblauwe lucht. Enkel een koppel arenden cirkelt hoog boven onze trucks. De grote parking loopt stilaan vol en voor de overblijvende vrije plaatskes is enige stuurmanskunst vereist (of, net als ik, goed op tijd aankomen helpt ook al veel...).
Treinen heb ik hier nog niet gehoord of gezien en dus is't genieten van de prachtige Blue Ridge Mountains. Toch opmerkelijk, hoe de natuur hier veel trager naar herfst evolueert...
Het zijn de dwarsliggers die een spoor recht laten lopen.