Pagina's

maandag 18 november 2013

VLACAN.be


Even mijmeren...
Hoe ik hier verzeild raakte...

Kort rond mijn verhuis van Dilbeek naar Halle kwam mijn eerste bewuste Amerikaanse ervaring op de proppen. Een GMC Vandura met een V6 motor voorin. Met die opvallende L.A.P.D. SWAT Van sloot ik mij aan bij de BSCA Streetcruisers waar ik tijdens de talrijke meetings regelmatig aantrekkelijke verhalen uit de USA opving (van andere clubleden).

Onderweg in en rond Halle kwam ik toen regelmatig een oude Dodge Van tegen met een donkere euh special painting en die leidde mij naar MS Motors. Op die manier leerde ik al snel Rik en Katty kennen. In hun garage kregen o.a. 2PK'tjes en Fiat 500'tjes een nieuw leven en Rik voerde zelfs enkele Amerikaanse old timers van uit Canada in. Voor mij een geschikte plaats om BSCA publiciteit achter te laten. Op Katty's buro stonden altijd lekkere Chocotoffs naar mij te wachten, en opvallend aanwezig waren de vele foto's uit- en grote kaart van Canada tegen de muren. De verhalen bleven niet uit en dat grote continent kwam -onbewust- plots wat dichter, gezien Katty's nichtje Monique daar "ergens" Le Cheval Bleu uitbaatte (ben er intussen al wezen eten en het bestaat 20 jaar in 2014!!).
Op uitnodiging van Rik en Katty bezocht ik -het moet zo'n 10 jaar geleden geweest zijn- de Canada International Day, een organisatie van de Vlaams Canadese Vriendenkring, waar Monique met een infostand aanwezig was. Niet toevallig werden daar ook Europese truckers geronseld om het Canadese chauffeurstekort op te vullen. Net vandaag, door op de site van VlaCan naar de foto's te gaan kijken, komen Luc en ik er achter dat we toen op dezelfde dag maar op een verschillend tijdstip op dezelfde plaats aanwezig zijn geweest.
Ongeveer drie maanden later verkaste het gezin van collega eigen-rijder Luc en dorpsgenote Nancy van het drukker wordende Pajottenland naar het rustige oosten van Canada om er als trucker aan de slag te gaan. De filmkes en verhalen welke ik nadien allemaal doorgestuurd kreeg.... hmmmm...

Mijn Vandura had intussen plaats geruimd voor een Ford Econoline Van, een zalige kilometervreter met dikke V8 voorin. Een andere BSCA kilometervreter was en is mijn Big Brother Erik (met K) welke ergens in 2011 het betaald avontuur aanging om van uit het westen van Canada door Noord Amerika te gaan bollen. De bedoeling was feitelijk om toen al mee te vertrekken maar door omstandigheden lukte dat niet echt. Zijn aantrekkelijke blog werkte echter redelijk aanstekelijk!

In Halle maakte de Ford plaats voor een Chevy ex-ambulance met dikke V8 turbo diesel en lang heb ik er niet van kunnen genieten want "het" kriebelde zo hard da'k na veel papierwerk en sollicitaties begin december 2012 zelf verkaste richting New Brunswick (verblijf bij gastgezin van Nancy & Luc) waar ik momenteel bij een Hollandse "broker" voor een groot Canadees transportbedrijf doorheen North America trek. Mijn keuze voor Long Haul Truck Driver maakt da'k normaal gesproken maar enkele dagen per maand @ the farm verblijf. De overige tijd spendeer ik voornamelijk in en om mijn rijdend nest, net als veel van mijn Europese collega truckers hier. In de transportsector een andere (lees : betere) werk- of opdrachtgever vinden is ook al niet echt moeilijk alhoewel beperkt tot de provincie van je eerste werkvergunning. En eens je hier Permanent Resident bent (na +/- 2 jaar) kan je in om het even welke branche en over gans Canada je diensten aanbieden. Deze regelgeving durft nogal eens verschillen van provincie tot provincie!!



Rik en Katty wonen intussen op een 1000 Km hier vandaan in Quebec en ik werd onlangs lid van de Vlaams Canadese Vriendenkring (http://www.vlacan.be/ned/home.htm).

Of hoe het allemaal kan lopen...     ;-)