Ik vergelijk nogal regelmatig mijn huidige verbruik met dat van lang geleden, toen ik als eigen-rijder dagelijks voor den brode onderweg was. Maar... het valt niet te vergelijken!
Om te beginnen ligt de snelheid hier veel hoger en kunnen de seizoenen meermaals wisselen tijdens een ritje. De slechte staat van de wegen doet ook al geen goed en vooral de omgekeerde asconfiguratie t.o.v. Europa (3 assen op de trekker en 2 verplaatsbare assen onder de trailer) maken da'k hier veel duurder zal blijven. Zelfs mijn blonde buurvrouw begrijpt dat de bewegende delen van een 6 x 4 aandrijving meer energie vergen dan deze van een 6 x 2 of een 4 x 2 aangedreven truck. Hoezeer Volvo hier ook maar probeert te bewijzen dat voor langeafstandsverkeer een dubbele aandrijving overbodig is (zelfs in putteke winter!) blijven transporteurs hier verknocht aan hun dubbele aandrijfassen. Gebruik maken van super single banden op die tandem verlaagt het verbruik en het eigen gewicht van een trekker. Bijkomend voordeel : stilstand of schade wegens een klapband is kleiner met zes banden dan met tien stuks op een vergelijkbare trekker. Maar... die bewuste keuze wordt hier in sommige staten dan weer bestraft door het maximum toegelaten gewicht te verlagen (= minder laden...). Doh!
Wat doen grote transportbedrijven dan o.a. om te besparen op brandstofkosten? Onder het mom van de veiligheid verminderen ze de maximumsnelheid van hun trucks, bijvoorbeeld van 110 km/u naar 100 km/u. Heel goed zou u denken maar hierbij vergeet men eventjes dat een lange-afstands chauffeur per mijl betaald is, wat voor die laatste M/V maandelijks een paar honderden dollars minder op de bankrekening betekent.
Met een beetje geluk gaat deze M/V dan op zoek naar een andere werkgever zodat het eerste transportbedrijf publiciteit kan gaan voeren om nieuwe drivers aan te trekken (= scheppen van banen??). Het verlopen lijkt hier dus wel een nationale sport, Zelfs mijn blonde buurvrouw begrijpt dat nieuwe chauffeurs gedurende weken zoniet maanden minder rendabel kunnen zijn dan anciens. Recruteren en opleiden kost een transportbedrijf dus weer een smak centen welke voorhanden waren dankzij die brandstofbesparingen. Toch?
Mijn boerenverstand* leert me dat de economie op deze manier nog wel een tijdje blijft draaien.
Voor alle duidelijkheid, de maximum toegestane snelheid voor Day & Ross combinaties is 105 km/u en mijn huidige broker liet al zijn trekkers op 100 km/u afstellen Op zich geen probleem, alleen bollen er in Canada al heel wat trucks rond aan die snelheid, wat het vooral frustrerend maakt om in te halen (ik wordt constant ingehaald maar kan sebiet amper een nog road-train voorbij steken!). Mijn toekomstige broker heeft een beter en op de koop toe zuiniger systeem : de cruise control staat afgeregeld op 100 km/u maar om bijvoorbeeld vlotjes in te halen kan er met het gaspedaal doorgetrapt worden tot 105 km/u, en dat hoor ik graag!
Op dit eigenste moment sta ik in onze Montreal terninal, waar Road Trains het mooie weer maken en onder dat zalig herfstzonnetje hier gaan zij er ook met alle werk vandoor. Mijn volle tien slaap-uren zijn compleet en tegen 11 pm is er hier vlakbij een lading voor me klaar om -liefst- in een vloeiende beweging naar Moncton te trekken wat dan weer op de kop 999 km oostwaarts van hier ligt. Ik maak alvast een straffe kruidige thee klaar.
Yehaaa!!
(*) = ben de zoon van Richard de melkBOER... ;-)