Zondagnamiddag, 24 februari en lang geleden da'k nog eens aanvaardbaar internet kon vinden...
Onderweg met een gekoelde vracht van Brandon in Manitoba naar Brampton in Ontario. Na de storm van maandag is er feitelijk geen sneeuw meer gevallen en de temperatuur -overdag- stijgt al naar -1 C. Yes!
Nada'k vorige woensdag de trailer had afgepikt bij een transporteur in de buurt van Chicago kon ik daar later die namiddag een trailer stukgoed aanpikken, retour Winnipeg. Wat is me bijgebleven van die reis van zo'n 2700 Km? Awel, in North Dakota leven vogels! Voor 't eerst eens niet die grote Black Birds welke -winter en zomer- in koppel de kadavers van de Highways opruimen maar trossen kleine vliegers die sterk op onze Boerenzwaluw trekken (behalve hun staart en hun oren...).
Er wordt opmerkelijk veel groot en zwaar landbouwmateriaal aangevoerd en vrachten stro afgevoerd. De max. toegelaten snelheid op de Hwy loopt op tot 120 km/u (en ik ben begrensd op 100, aaaaagh!).
Huizen groot en klein gaan op transport...
 |
| Weer ingehaald door een huis... |
In de terminal van Winnipeg veel tijd verloren (weer veel werk maar geen lege reefers...). Uiteindelijk een volle naar McCain in Portage gebracht en ook daar weer veel tijd verloren. 's Nachts dan van daaruit met een lege reefer verder de Transcanada op in westelijke richting om die bij Maple Leaf (ook al een onderdeel van McCain) af te zetten. Daar kon ik dan zaterdag rond 5 uur geladen aanzetten richting Toronto en met mijn 2 maal 13 rijuren kom ik er net niet.
Ben dus alweer een paar dagen vroeg uit de veren. Weinig voor- of achterliggers en af en toe een tegenligger. Dit schiet goed op! Wie is er om dees uur ook graag op de baan? Juist ja, is't uitkijken voor "Moose on the Loose" want met hun bruine winterfrak aan, en hun ogen die het licht van de koplampen niet weerkaatsen...
Een ongeval met zo'n beest is meestal dodelijk, voornamelijk voor het beest zelf, al sterven er jaarlijks toch nog een 5-tal automobilisten bij zulk een aanrijding!
Wie ooit eens op doorreis is in de provincie New Brunswick, Canada moet de Transcanada Highway verlaten in Florenceville, French Fry Capital (exit 153) en daar het interactieve Potato World Museum gaan bezoeken. Da's waar in 1957 het imperium startte voor de broers McCain.
Binnendoor rij je verder naar Hartland, waar je over de langste en nog in gebruik zijnde overdekte brug kan rijden. Bij exit 172 kom je weer op de Transcanadienne.
Ik ga nog rap 2 uur bollen, 8 uur slapen en morgen weer vroeg de baan op.
Yehaaa!