Pagina's

zondag 10 februari 2013

Destination Portage.


Gerry, mijn fleetmanager heeft me een ritje in elkaar gestoken... keerpunt ligt op dik 3400 km, loopt van oost naar west en grotendeels via de Transcanada.
Vertrek is gepland op maandag 04/02 rond 14u vanaf de yard in Moncton. Met een geladen reefer gaat het naar McCain in Florenceville. Daar omkoppelen en een reefer voor regio Quebec meenemen tot McCain in Grand Falls, waar 3 reefers vertrekkensklaar staan voor levering tegen donderdagavond bij McCain in Portage La Prairie, in de -opmerkelijk vlakke- provincie Manitoba.



Neuze neuze neuze...

Reeds in Moncton merk ik dat de APU niet meer meewerkt. Dit betekent dat de motor van mijn Freightshaker zowat de klok rond zal mogen draaien, de komende dagen. Ik weet dat dit nergens goed voor is maar mijn chocomelk bevriest tenminste niet in m'n cabine...


Lac Helen, bevrozen...

Tijdens mijn rit is het overdag steeds wolkenloos zonnig en rond de -32 graden. Tegen de avond gaat de hemel dicht en stijgt de temperatuur naar -12.  Tijd voor de elf-steden-meren-tocht??



Behalve da’k nergens treffelijk en gratis op het net geraak verloopt de reis vlekkeloos. Volgens de satellietberichten van Central Dispatch worden de wegen tussen Quebec en Montreal afgesloten en gaat het “spoken” in de buurt van Toronto. 



Vanaf North Bay in Ontario gaat het meer dan 1100 Km over een tweevaks euh steenweg (lezers uit het Pajottenland kunnen het vergelijken met de Lenniksesteenweg, van Don Bosco Halle naar Lennik...). Maximum toegelaten snelheid is 90 Km/u maar iedereen rijdt zo hard als ‘m kan (want het is nog ver...).


Stomend en briesend...

Keurig op schema kan ik de trailer in Portage afleveren en een reefer aanpikken voor Mexico, alleen moet ik die op de yard in Winnipeg overdragen aan een klaarstaand team. Grrrrr!
Er is voor mij een lading voorzien om zaterdagavond te droppen op de yard in Brampton, zo’n 2150 Km op de retourweg richting oosten. De terugrit verloopt meer dan voorspoedig en de laatste kilometers weg naar Toronto zijn net op tijd weer vrij gemaakt voor mijn doortocht...
En hier sta ik dan in Brampton, 68 van mijn 70 uren-werkweek zijn op. Tijd voor een 36u reset.
De was zit al in de droogkast...


Opgemerkt:

- Opvallend veel lady truckers, soepel schakelend met de pook, alsof hun euh machien geen tanden (meer) heeft...  Grrrrr!
- Montreal trekt deze winter 106 miljoen CAD uit om z’n straten sneeuwvrij te maken / houden...
- Melk wordt hier verpakt en verkocht n plastiekzakken.
- Weinig nieuws van mijn bazen. Enkel merk ik dat er elke week loon uitbetaald wordt.  ;-)
- Waarom een Pick Up truck? Tijdens de zomer kan de Quad achterop om met de maten te gaan spelen in 't bos. Tijdens de winter monteer je een sneeuwruimer voorop om de oprit sneeuwvrij te houden. De Sk-idoo kan weer achterop, voor die maten... Ook handig om de bevallige buurvrouw mee uit de sneeuw te bevrijden. De hond rijdt graag mee, achter in de bak. Schoonmoeder niet. Een trailer met daarop de BBQ past er winter en zomer achter.

Geniet nog van de zondag!