Atlantic Bear 233568, mijn -nieuwste- rijdend nest.

Al ruim drie weken stonden er twee nieuwe en identieke maar werkloze Volvo 780'ers voor Atlantic Bear Transport bij de leasemaatschappij, op amper 200 meter van onze shop, wachtend op nummerplaten en of chauffeurs.

Vrijdagochtend werd eindelijk de eerste -maagdelijk witte- trekker afgeleverd. Met 2760 Km op de teller is dit de jongste trekker welke ik hier als mijn rijdend nest mag gaan inrichten.

Oud & nieuw.

Black Volvet, die was feitelijk net op tijd bij onze shop. Een van de riemen bleek redelijk beschadigd door een kapotte spanner. Terwijl dit euvel hersteld werd kon ik alvast mijn spullen van de zwarte naar de witte cabine verhuizen. Beide trucks kregen gelijk nieuwe Day & Ross decals aangemeten. Tegen donker hingen er eindelijk nieuwe nummerplaten op 233568 en had Black Volvet haar welverdiend nieuw winterschoeisel aan. Collega Brian zal er voornamelijk in de Atlantic Provinces mee gaan rondcrossen.

Mijn "Witte" heeft een super lang chassis en staat rondom rond op Bridgestones. Penske werkt -op 1 uitzondering na- niet met Michelin. Ben benieuwd hoe dat rijdt en vooral hoe ver ik er mee zal geraken? Het geheel wordt trouwens afgeremd door schijremmen!

Om beter te zien gebruikt Volvo nu LED koplampen, en zonder die Moose-bar voorop zal dat een pak klaarder worden, vooral naar de zijkanten toe. Verzekering-technisch gezien weet ik dat de originele bumper binnenkort toch weer vervangen wordt door zo'n vringijzer.
Dat wordt -met onze McCain ladingen- telkens weer opletten voor overgewicht op de stuuras!! Mede daarom geen staande uitlaat meer. Een grote fueltank links en een kleinere fuel tank rechts, naast de APU (= auxiliary power unit = betonneuse =  tri-pac, welke voor externe stroom + airco + verwarming kan gaan zorgen als 't beestje stille staat). Gevolg van die tri-pac is dan weer een computer-geintje van "de denkers" : met de truck op de handrem valt een draaiende motor na vijf minuten ALTIJD stil (lees : zuinig!?)! Zij gaan er dus duidelijk van uit dat zo'n APU winter en zomer z'n medewerking zal gaan verlenen om ons hoofd koel of ons lijf warm te houden. Hop doet lenen...

Goed vijfhonderd pony's zijn onder the hood gestald. De cabine hoogte en stuurpost van een 780 zijn nagenoeg onveranderd t.o.v. een 670 model maar achter de portieren wordt de bodemplaat een stuk breder en vooral langer. De leefruimte is rijkelijk groot (en dus ook redelijk zwaar...). Een heuse duplex zeg maar!
Alleen jammer (maar typisch voor Noord Amerika) dat het decennia duurt voor "de denkers" eindelijk de schakelaars op de juiste plaatsen- en allemaal zichtbaar in het dashboard gaan verwerken. Kritische bedenkingen of tests in tijdschriften als Truckstar of France Routes -om er maar een paar te noemen- worden niet gehoord.

Handige uitklapbare Upper Bunk Step.
Verstelbare Flatscreen steun.
Grote koelkast.









Er staan intussen al bijna zevenduizend kilometers op de teller en mijn Witte was al twee keer in een garage (Max. snelheid + Cruise control bijstellen en levenloze betonneuse opstarten). Alle nodige papieren en betaalkaarten, -stickers en -tags zijn in mijn bezit.
Van Master Luc kreeg ik alvast een CB in bruikleen en geplaatst. Eerstdaags volgt de installatie van PeopleNet's e-log en satellietcommunicatie nog... Tot aan mijn volgende reset ben ik genoodzaakt om een papieren- en een electronisch logboek te combineren. Aaaagh!

Het werd dus toch geen rood modelleke...