Pagina's

vrijdag 14 juni 2013

Maandag 06/17 @ WimDipeg.


Er resten mij nog 19 rijuren van deze serie van 70. Western Dispatch vraagt om mijn reset te maken... Waarom is duidelijk. Toen ik gisterenavond bobtailend van Portage La Prairie bij de Flying J aankwam stonden er al 5 Day & Ross trekkers. Ben nu net enkele uren wezen shoppen (Walmart, Canadian Tire, Dollar Tree, Staples, Subway, Bulk Barn en veel anderen op amper 1 Km hier vandaan...) en er wordt opmerkelijk veel Russich -of zoiets- gepraat...
De meeste losse trekkers -ook van andere grote bedrijven- staan intussen ook nog werkloos bij de truckstop. Mijn stock is dan toch aangevuld.





Zaterdag vroeg in de ochtend, Flying J Truckstop in Kapuskasing, tanken en 8 uur slapen. De eerstvolgende truckstop ligt ruim 450 Km verder westwaarts en een truck of reefer die zonder brandstof vallen... liever niet. De buitentemperatuur staat op amper 1 graadje. Veel Day & Ross combinaties tanken en slapen hier. Ook enkele H&R trucks. Ik kijk dus uit naar mijn spitsbroeders...
Onderweg al 3 Moosen van redelijk dichtblij kunnen euh bewonderen. Heb zelfs moeten stoppen voor een aanrijding, nog voor North Bay op mijn kant van de 2 x 2 rijvakken snelweg. De pick up truck kon niet meer rijden, de moose niet meer lopen...

Lac Helen, zonder ijs...


De ene dag ben je de wesp, de andere dag de voorruit... Libellen, kevers, vlinders en andere insecten zijn hier een modelleke groter en zwaarder gebouwd dan de ons vertrouwde exemplaren in de Lage Landen. Ze vliegen zich de kop in op dat grote front en de immense voorruiten van mijn Cascadia lijken wel een kerkhof. Als je dan ruitenwissers of -sproeiers gaat gebruiken is't alsof je door snot heen moet kijken. Niet dus!

Intussen werd er van hogerhand aan de blackbox / e-log gewerkt en dat maakt het rijden en toveren ineens een pak ingewikkelder. Driver Valere kan er al helemaal niet mee lachen!
Volgende slaapplaats is een gesloten truckstop, net voor Thunder Bay. We staan er met 5 trucks en het wordt weer berekoud.

Truckje met caravan en bootje.


Zondag en laatste etappe van deze rit. Op zo'n 70 Km voor -alweer- Longlac maakt een zwarte beer zich klaar om de 2-vaks Highway over te steken. Gelukkig bedenkt hij zich tijdig want ik trek de kop van 3 combinaties, aan een gezwinde 97 Km/u, en dan bruusk in de ijzers gaan is nooit aangewezen.

Longlac, bij den indiaan...
Verder was het rustig en vlot rijden, dit zomerse weekeinde. De euh normale mens is op en rond het water terug te vinden of crosst rond in het bos.

Hier komt nog een vervolg aan dit vertelselke.
Van uit The Peg kunnen we na een reset alle windrichtingen uitgestuurd worden...

De Polders? Nee, the Peg.