Meester Luc heeft al veel latijn en tijd aan mij besteed, waarvoor dank. Er is hier dan ook een hele boel te leren en te verwerken:
- Het “gewone” logboek (da’k tot vandaag gebruikt heb);
- Het e-log (dat in alle Day&Ross trucks gebruikt wordt);
- Economisch rijden;
- Maten (en gewicht verdelen over de assen);
- Lap, weer de verkeerde afrit...- …
Hij weet in elk geval van aanpakken, is streng en rechtvaardig, en dat loont, vroeg of laat!
Bon, ik hoor dat het in land B wintert ? Wel, hier geeft de termometer van m’n Cascadia - 24 aan maar volgens Dani is de gevoelstemperatuur door de wind momenteel - 34 graden Celcius en da’s koud. Ik herinner me nog toen ik geboren werd was’t ook zo ne strenge winter... En trouwens, collega Leo’s vader zaliger die zei altijd “ Zo’n Nooresche wind mag blazen van uit welke kant ‘m wilt, die’n is altijd koud”.
Ik wil maar zeggen, bij dees weer 2 keer 400 L tanken plus 70 L in de tank van de reefer laten lopen doet zeer, en niet enkel in de portemonnee !
Ik heb het de voorbije week zonder internet moeten stellen. Vandaar dat het hier zo stil bleef. Ik mag voorlopig een zieke collega vervangen welke “scheduled” werk doet en daar zit dus een regelmaat in (doch het helpt als men kan toveren!?!).
Dagelijks tussen 23u30 en 01u30 een trailer expresszendingen van “Sameday Worldwide” vanuit Moncton naar de Day&Ross terminal in Charlottetown voeren, de hoofdstad van Prince Edward Island (in de volksmond Piejaaj genaamd). P.E.I. kennen jullie vast wel van de 13 Km lange Confederationbridge welke het met het vaste land, New Brunswick verbindt. Daar neem ik een lege trailer mee naar McCain in Borden (vlakbij die brug) en wissel die dan voor een vol modelleke da’k doorvoer naar de Day&Ross hoofdzetel in Hartland of naar de McCain vestiging in Florenceville. Daar wordt opnieuw gekoppeld richting oosten en met veel geluk en zo’n 1000 Km later die namiddag ben ik terug in Moncton.
Zo vroeg op de dag dender ik haast alleen over de steenweg Highway, al blijft het uitkijken voor “het gebisj” ofte overstekend wild. Een sneeuwwit konijn (uit de toverhoed ontsnapt?) of een raccoon is zo plat gereden maar een moose... da’s een ander verhaal natuurlijk.
In elk geval, die beesten wanen zich nog in de tijd van voor de auto werd uitgevonden.
Hoog tijd nu voor mijn reset (36 uur rust) want zondagavond herbegint mijn scheduled werk alweer...
Geniet nog van 2kend !
 |
| Collega Steve's trein vertrekt naar Hartland. |
Nieuwe bezems vegen schoon, maar oude kennen de hoekjes...